کاردرمانی فلج مغزی کودکان یا CP (دلایل، علائم، اهداف، و راهکارها)

تقویت مهارت‌های روزمره و شخصی: کودکان مبتلا به فلج مغزی معمولاً در انجام فعالیت‌های شخصی خود مانند غذا خوردن، لباس پوشیدن و بهداشت شخصی دچار مشکل هستند. کاردرمانگران با آموزش تکنیک‌های خاص و استفاده از وسایل کمکی مناسب، به کودکان کمک می‌کنند تا این مهارت‌ها را بهبود بخشند که می‌تواند به‌تدریج، استقلال کودک در انجام کارهای شخصی خود را افزایش داده و اعتماد به نفس او را تقویت کند.

برای مثال، کاردرمانگر ممکن است از ابزارهای تغییر یافته نظیر قاشق‌های منحنی‌شکل برای کودکانی که توانایی گرفتن اشیا را به‌خوبی ندارند، استفاده کنند. همچنین تکنیک‌های پوشیدن لباس و مدیریت بهداشت فردی به کودک آموزش داده می‌شود تا بتواند به‌مرور زمان این وظایف را به طور مستقل انجام دهد و بدون کمک شخص دیگری انجام بدهد.

بهبود مهارت‌های حسی و شناختی: علاوه بر مشکلات حرکتی، بسیاری از کودکان مبتلا به فلج مغزی با مشکلات حسی و شناختی نیز روبه‌رو هستند که به کاردرمانی فلج مغزی نیاز شدید پیدا خواهند کرد. این مشکلات ممکن است شامل ناتوانی در پردازش اطلاعات حسی مانند لامسه، تشخیص صدا و نور باشد. همچنین کودکان ممکن است در تشخیص فضا و زمان یا حل مسائل شناختی ساده نیز دچار مشکل شوند.

کاردرمانگران با استفاده از تمرینات حسی – حرکتی به کودکان کمک می‌کنند تا این مشکلات را کاهش دهند. این تمرینات می‌تواند شامل فعالیت‌هایی باشد که با تحریک حس‌های مختلف مانند لمس و بینایی، به کودک کمک کنند تا اطلاعات حسی را بهتر پردازش کرده و به طور مؤثرتری به محیط اطراف خود پاسخ دهد. بهبود این مهارت‌ها می‌تواند به کودکان کمک کند تا در محیط‌های اجتماعی و آموزشی بهتر عمل کرده و توانایی بیشتری در تعامل با دیگران داشته باشند.

حمایت روانی و اجتماعی از کودک: علاوه بر چالش‌های فیزیکی، بسیار دیده می‌شود که کودکان مبتلا به فلج مغزی، با مشکلات روانی و اجتماعی نیز مواجه شوند و رفته‌رفته روحیه خود را از دست می‌دهند. مشکلاتی نظیر اضطراب، افسردگی، یا احساس ناتوانی می‌تواند به دلیل محدودیت‌های فیزیکی و عدم توانایی در مشارکت کامل در فعالیت‌های همسالانشان ایجاد شود. کاردرمانی فلج مغزی کودکان با تمرکز بر فعالیت‌های خلاقانه و تفریحی، به کودکان کمک می‌کند تا اعتماد به نفس خود را افزایش دهند و از طریق مشارکت در فعالیت‌های اجتماعی و گروهی، به احساس تعلق بیشتری دست پیدا کنند. از طرفی کاردرمانگر در فرایند کاردرمانی فلج مغزی، همواره تغییرات ریز و درشت کودک را به او یادآوری خواهد کرد تا متوجه پیشرفت‌های خود بوده و روند درمانی را به شکل بهتری پیش بگیرد.

کاردرمانگران برای تقویت مهارت‌های اجتماعی کودک و کمک به بهبود ارتباطات او، اغلب از بازی‌درمانی یا فعالیت‌های گروهی استفاده می‌کنند که به‌عنوان یکی از مؤثرترین روش‌ها در این امر شناخته می‌شود. این فعالیت‌ها به کودک امکان می‌دهد تا با دیگر کودکان در محیط‌های پر محبت و بدون اضطراب ارتباط برقرار کرده و ترس‌های خود را کنار بگذارند. بازی به‌عنوان یک ابزار مهم در کاردرمانی، نه تنها به بهبود مهارت‌های حرکتی و شناختی کمک می‌کند، بلکه فرصتی برای تقویت مهارت‌های اجتماعی و تعامل با دیگران را نیز فراهم می‌سازد؛ به شکلی که علاوه بر تمرینات کاردرمانگر، کودکان می‌توانند از استعدادها  مهارت‌های یکدیگر نیز یاد بگیرند.