اختلال یادگیری در کودکان مبتلا به اوتیسم یک پدیده شایع و پیچیده است که نیازمند درک عمیق و رویکردهای تخصصی برای مدیریت است. در حالی که اختلال طیف اوتیسم (ASD) به خودی خود نوعی ناتوانی یادگیری محسوب نمیشود، ویژگیهای اصلی آن میتواند به طور قابل توجهی بر توانایی کودک در پردازش اطلاعات، کسب مهارتهای تحصیلی و انطباق با محیط آموزشی تأثیر بگذارد. این چالشها میتوانند مانع بزرگی در مسیر پیشرفت تحصیلی، شغلی و اجتماعی کودکان باشند.
پژوهشها نشان میدهند که بیش از ۳۰ تا ۵۰ درصد کودکان اوتیستیک با نوعی از اختلالات یادگیری همراه هستند. این همپوشانی، ضرورت شناسایی زودهنگام و طراحی برنامههای درمانی فردمحور را بیش از پیش آشکار میسازد. هدف نهایی تمامی مداخلات، به حداکثر رساندن توانایی فرد برای عملکرد بهینه، با کاهش علائم اختلال طیف اوتیسم و حمایت همهجانبه از رشد و یادگیری کودکان اوتیسم است.
تفاوتهای بنیادین: اوتیسم در برابر اختلالات یادگیری
درک تمایز میان اوتیسم و اختلال یادگیری کودکان برای تشخیص و درمان صحیح حیاتی است. این دو اختلال، گرچه اغلب همزمان دیده میشوند، اما از نظر تعریف و حوزههای اصلی تأثیرگذاری متفاوت هستند. اوتیسم یک اختلال عصبی-رشدی فراگیر است که بر نحوه درک و پردازش محرکهای دنیای بیرون توسط مغز تأثیر میگذارد، در حالی که اختلالات یادگیری به مشکلات خاص در کسب و به کارگیری مهارتهای آکادمیک اشاره دارند.
این تفاوتهای بنیادی در جدول زیر به طور خلاصه آورده شدهاند تا درک بهتری از ماهیت هر یک ارائه شود. توجه به این نکات به والدین و متخصصان کمک میکند تا برنامههای درمانی مؤثرتری را پایهریزی کنند.
ویژگی | اختلال طیف اوتیسم (ASD) | اختلال یادگیری (LD) |
تعریف | اختلالی عصبی-رشدی که بر نحوه پردازش محرکهای دنیای بیرون توسط مغز تأثیر میگذارد. | اختلالات عصبی که مستقیماً در یادگیری و تمرکز کودکان تداخل ایجاد میکنند. |
حوزههای تأثیر منفی | مهارتهای کلامی و زبانی، مهارتهای اجتماعی، عملکرد اجرایی و استدلال، و رشد عاطفی. | توانایی خواندن، توانایی درک و انجام محاسبات ریاضی، توانایی نوشتن، توانایی هماهنگی بین اعضای بدن و درک ایدهها. |
آموزش | اغلب نمیتوانند در مدارس عادی آموزش ببینند. | میتوانند در مدارس معمولی درس بخوانند. |
نیاز به درمان | درمان آنها نیاز به زمان بیشتری دارد. | با شیوههای درمانی جدید میتوانند راحت و سریع درمان شوند. |
رابطه بین این دو پدیده اغلب به این صورت است که اوتیسم به طور مستقیم بر فرآیند یادگیری کودک تأثیر میگذارد و میتواند زمینهساز یا تشدیدکننده اختلالات یادگیری باشد. برای مثال، مشکلات در برقراری ارتباط اجتماعی و تعامل که جزو ویژگیهای اصلی اوتیسم هستند، میتوانند توانایی کودک در همکاری با همسالان و درس خواندن کودکان اوتیسم در محیط کلاس را به شدت تحت تأثیر قرار داده و به این ترتیب، اختلال یادگیری را افزایش دهند. این ارتباط پیچیده، لزوم رویکردی جامع و یکپارچه را در آموزش کودکان اوتیسم ایجاب میکند.
ابعاد تأثیرگذاری اوتیسم بر فرآیند یادگیری
اختلال طیف اوتیسم موانع رشدی قابل ملاحظهای را در مسیر یادگیری کودکان اوتیسم ایجاد میکند. این موانع صرفاً محدود به مشکلات آکادمیک نیستند، بلکه ریشههای عمیقی در نحوه پردازش اطلاعات و تعامل با جهان پیرامون دارند. درک این ابعاد، گامی اساسی در طراحی مداخلات درمانی مؤثر برای کودکان اوتیسم است.
این چالشها به طور گستردهای بر توانایی کودک در کسب و به کارگیری دانش تأثیر میگذارند و باید در هر برنامه آموزشی یا رفتار درمانی کودکان اوتیسم مد نظر قرار گیرند.
چالش در پیروی از دستورالعملها
کودکان مبتلا به اوتیسم اغلب در درک و پیروی از دستورالعملهای کلامی، به ویژه دستورالعملهای چند مرحلهای یا پیچیده، مشکل دارند. این چالش میتواند ناشی از مشکلات پردازش شنیداری، دشواری در تمرکز یا نیاز به زمان بیشتر برای پردازش اطلاعات باشد. این موضوع میتواند در محیطهای آموزشی که نیاز به درک و اجرای سریع دستورالعملها دارند، به یک مانع جدی تبدیل شود.
دشواری در پردازش حسی و مفهومی
این کودکان در پردازش حسی، یعنی نحوه درک و تفسیر اطلاعات حسی از محیط، چالشهای منحصربهفردی دارند. آنها ممکن است نسبت به برخی محرکها (مانند صداها یا نورها) بیش از حد حساس یا نسبت به برخی دیگر کمحساس باشند. همچنین، برقراری ارتباط بین مفاهیم انتزاعی یا ایدهها برای آنها دشوار است، که این امر در درک مطالب درسی و حل مسائل پیچیده تأثیرگذار است.
تأخیر در رشد گفتار و زبان
کودکان اوتیستیک ممکن است دیرتر از همسالان خود شروع به صحبت کنند، از زبان به شیوهای غیرمعمول استفاده کنند (مانند اکولالیا) یا اصلاً از طریق زبان کلامی ارتباط برقرار نکنند. این مشکلات ارتباطی به طور مستقیم بر توانایی آنها در تعامل در کلاس درس، پرسش و پاسخ و بیان نیازها و آموختههایشان تأثیر منفی میگذارد و زمینهساز اختلال یادگیری در کودکان اوتیسم میشود.
شایعترین اختلالات یادگیری همزمان در کودکان اوتیسم
همانطور که اشاره شد، همزمانی اختلال یادگیری در کودکان اوتیسم بسیار شایع است. این کودکان اغلب با اختلالات یادگیری همزمان (Comorbid Learning Disabilities) دست و پنجه نرم میکنند که درک صحیح آنها برای ارائه پشتیبانی مناسب ضروری است. این شرایط، پیچیدگیهای بیشتری به فرآیند آموزش کودکان اوتیسم اضافه میکنند.
شناسایی دقیق هر یک از این اختلالات همزمان میتواند به طراحی برنامههای آموزشی و درمانی هدفمندتر کمک کند و اثربخشی مداخلات را به میزان قابل توجهی افزایش دهد.
نارساخوانی (دیسلکسیا – Dyslexia)
نارساخوانی یک ناتوانی خاص در یادگیری است که بر خواندن و پردازش زبان تأثیر میگذارد. کودکان اوتیستیک مبتلا به دیسلکسیا ممکن است در روانخوانی، رمزگشایی کلمات، و درک متن نوشته شده به دلیل مشکلات در پردازش واجشناختی (نحوه درک و دستکاری صداهای زبان) و درک زبان دچار مشکل شوند. این وضعیت میتواند درس خواندن کودکان اوتیسم را به یک چالش بزرگ تبدیل کند.
دیسگرافیا (اختلال در نوشتن – Dysgraphia)
دیسگرافیا مشکلی است که بر مهارتهای نوشتاری تأثیر میگذارد. این کودکان ممکن است در هماهنگی حرکتی ریز برای نوشتن، سازماندهی افکار روی کاغذ، گرامر، املای کلمات و دستخط خوانا مشکل داشته باشند. این مسائل میتوانند پیشرفت تحصیلی کودکان اوتیسم را به شدت مختل کنند.
دیسکالکولیا (اختلال در مهارتهای عددی و ریاضی – Dyscalculia)
دیسکالکولیا بر حس اعداد، عملیات حسابی و حل مسئله تأثیر میگذارد. کودکان مبتلا به این اختلال در درک مفاهیم ریاضی، به کارگیری آنها در زمینههای واقعی و انجام محاسبات با چالش مواجه میشوند. این امر میتواند منجر به مشکلات جدی در درس ریاضی برای کودکان اوتیسم شود.
اختلال پردازش شنوایی (APD)
APD بر نحوه تفسیر مغز از اطلاعات شنیداری تأثیر میگذارد. این اختلال میتواند رشد زبان، مهارتهای ارتباطی و عملکرد تحصیلی را مختل کند، زیرا کودک در تفکیک صداهای محیطی از گفتار، درک دستورالعملهای کلامی و دنبال کردن مکالمات دشواری دارد.
اختلال پردازش بینایی
مشکل در تفسیر و درک اطلاعات بصری، که شامل چالشهایی در تبعیض بصری (تفاوت قائل شدن بین اشیاء مشابه)، آگاهی فضایی و حافظه بصری است. این اختلال میتواند بر توانایی خواندن نقشه، درک نمودارها و حتی پیدا کردن اشیاء در یک محیط شلوغ تأثیر بگذارد.
کاستیهای عملکرد اجرایی (Executive Function Deficits)
این فرآیندهای شناختی به افراد کمک میکنند تا برنامهریزی، سازماندهی، مدیریت زمان و تنظیم احساسات را به طور مؤثر انجام دهند. چالش در این زمینه بر توانایی تمرکز، شروع و تکمیل وظایف، اولویتبندی فعالیتها و مدیریت خواستههای تحصیلی تأثیر میگذارد و به طور مستقیم با اختلال یادگیری مرتبط است.
مواجهه با چالشهای تحصیلی: دانشآموزان اوتیسم در مدرسه
دانشآموزان مبتلا به اوتیسم به دلیل چالشهای ارتباطی، پردازشی و اجتماعی، در محیط مدرسه با مشکلات یادگیری متعددی روبرو میشوند. این چالشها میتوانند به طور گستردهای بر توانایی آنها در مشارکت فعال در کلاس، کسب نمرات مطلوب و تعامل با همسالان و معلمان تأثیر بگذارند. برای آموزش کودکان اوتیسم و حمایت از آنها، درک دقیق این موانع ضروری است.
این مشکلات میتواند به طور قابل توجهی بر خودباوری و انگیزهی کودکان اوتیسم در محیط آموزشی تأثیر منفی بگذارد.
چالشهای بنیادین در درک مطلب و بیان
کودکان اوتیسم اغلب در مهارتهایی مانند خواندن، نوشتن و درک مطلب دچار مشکل میشوند. آنها ممکن است در دانش الفبا، محاسبات اولیه ریاضی، روانخوانی و درک مفاهیم اولیه مشکلات زیادی داشته باشند. تشخیص صدا و تطبیق آن با حروف، درک معانی جملات بلند، نوشتن متنهای طولانی (مانند انشا) و محاسبات ریاضی طولانی برایشان سخت است. این موانع ارتباطی و پردازشی، درس خواندن کودکان اوتیسم را به فرآیندی پر چالش تبدیل میکند.
کندی سرعت یادگیری و نیاز به رویکردی متفاوت
یادگیری در کودکان اوتیسم بسیار آهسته و تدریجی صورت میگیرد. آنها به زمان و تکرار بیشتری برای درک و تثبیت مفاهیم نیاز دارند. همچنین، به دلیل مشکل در برقراری ارتباط با معلم و دشواری در حفظ تمرکز طولانیمدت، ممکن است نتوانند برای مدت زمان زیادی در کلاس درس بنشینند. بنابراین، آموزش کودکان اوتیسم نیازمند رویکردهای کوتاه مدت، ساختارمند و بسیار صبورانه است که به نیازهای خاص آنها پاسخ دهد.
مداخلات تخصصی و راهکارهای درمانی مؤثر
درمان اختلال یادگیری در کودکان اوتیسم به مراتب سختتر از سایر کودکان است و نیازمند انتخاب صحیح و آگاهانه روش درمانی است. رویکردهای درمانی باید جامع، فردمحور و چندوجهی باشند تا بتوانند به طور همزمان به جنبههای مختلف اختلالات یادگیری و اوتیسم رسیدگی کنند. ترکیبی از مداخلات کلینیکی، آموزشی و رفتاری بهترین نتایج را به دنبال خواهد داشت.
هدف اصلی، نه تنها کاهش علائم، بلکه توانمندسازی کودک برای دستیابی به حداکثر پتانسیل خود در یادگیری کودکان اوتیسم و زندگی روزمره است.
نوروتراپی و روشهای پیشرفته
یکی از روشهای جدید و مؤثر برای درمان اختلال یادگیری در کودکان اوتیسم، لورتا نوروفیدبک است. این روش مبتنی بر اصلاح فعالیتهای مغزی است.
- لورتا نوروفیدبک: این روش بدون دارو و بدون عوارض جانبی است که با استفاده از کلاهکهای مجهز به الکترود، امواج مغزی را ثبت و اختلالات موجود در آنها را شناسایی میکند. متخصصین سپس به صورت عمیق روی امواج مغز تأثیر میگذارند تا کارکرد مغز بهبود یافته و اختلال یادگیری درمان شود. این روش میتواند به بهبود تمرکز، توجه و پردازش اطلاعات کمک کند.
رویکردهای رفتاری و آموزشی اثربخش
آموزش کودکان اوتیسم نیازمند رویکردهای فردمحور، ساختارمند و جذاب است که با ویژگیهای یادگیری خاص آنها هماهنگ باشد. این روشها به تقویت رفتارهای مطلوب و کاهش چالشها کمک میکنند.
- تحلیل رفتار کاربردی (ABA): این روش ساختارمند و مبتنی بر رفتارگرایی، با هدف تقویت رفتارهای مطلوب و کاهش رفتارهای مخل طراحی شده است. در ABA، مهارتها به اجزای کوچک تقسیم شده و با استفاده از تقویت مثبت (پاداشدهی فوری و تمرین تکراری) آموزش داده میشوند. این روش در رفتار درمانی کودکان اوتیسم و بهبود مهارتهای ارتباطی و اجتماعی بسیار مؤثر است.
- روش TEACCH: این رویکرد بر ایجاد محیط ساختارمند، استفاده از برنامههای بصری (Visual Schedules) و همکاری نزدیک با خانواده تمرکز دارد. هدف آن کمک به کودکان برای درک بهتر محیط و انتظارات از آنها است.
- سیستم تبادل تصویر (PECS): برای کودکانی که بیان کلامی ضعیفی دارند، PECS با استفاده از تصاویر برای برقراری ارتباط و بیان درخواستها طراحی شده است. این روش میتواند اضطراب ناشی از ناتوانی در بیان خواستهها را کاهش دهد و مهارتهای ارتباطی را بهبود بخشد.
- رفتاردرمانی شناختی (CBT): این روش معمولاً برای اختلالات اضطرابی و افسردگی همراه با اوتیسم استفاده میشود. CBT به افراد کمک میکند تا افکار ناکارآمد را شناسایی و تغییر دهند و راههای جایگزینی برای پاسخ به محرکهای ناراحتکننده ایجاد کنند. این روش میتواند مهارتهای اجتماعی را نیز بهبود بخشد. در کودکان اوتیسم، CBT شامل توضیح علت اضطراب، بحث در مورد تأثیر آن بر زندگی روزمره، شناسایی و مرتبسازی موقعیتهای اضطرابآور و آموزش مهارتهای مقابلهای مانند آرامشبخشی و حل مسئله است. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه، میتوانید به مقاله درمان لکنت زبان در کودکان در منزل مراجعه کنید.
راهبردهای کاربردی در منزل و محیط آموزشی
پیادهسازی راهبردهای مناسب در خانه و مدرسه نقش حیاتی در حمایت از یادگیری کودکان اوتیسم دارد. این راهکارها باید با در نظر گرفتن نیازهای حسی و پردازشی خاص این کودکان طراحی شوند.
- استفاده از برنامههای بصری و نمادها: کودکان اوتیسم اغلب درک بهتری از اطلاعات بصری نسبت به اطلاعات گفتاری دارند. استفاده از برنامههای بصری روزانه (Visual Schedule) و کارتهای تصویری به آنها کمک میکند تا برنامهریزی کنند و مفاهیم را بهتر بفهمند، که این کار اضطراب ناشی از تغییرات غیرمنتظره را کاهش میدهد. اگر به دنبال راهی برای بهبود مهارتهای حرکتی فرزندتان هستید، کاردرمانی در منزل میتواند گزینه مناسبی باشد.
- یادگیری چندحسی و دستورالعملهای ساده: استفاده از روشهای آموزشی که حواس چندگانه (بینایی، شنوایی، حرکتشناسی) را درگیر میکند، برای تقویت یادگیری و حفظ حافظه مؤثر است. همچنین، دستورالعملها باید کوتاه، ساده و مستقیم بیان شوند، زیرا این کودکان اطلاعات را متفاوت پردازش میکنند.
- بهرهگیری از علایق خاص (Hyperlexia): از ترجیحات خاص کودک (مانند شخصیتهای کارتونی یا جیپیاس) میتوان برای آموزش کودکان اوتیسم مهارتهای جدید (مانند مهارتهای اجتماعی یا مفاهیم ریاضی) استفاده کرد. ویژگی هایپرلکسیا (علاقه شدید به حروف و اعداد در ۲۲ تا ۳۷ درصد کودکان اوتیسمی) میتواند فرآیند آموزش الفبا را تسهیل کند.
- محیط ساختارمند و گوشههای آرامش: یک روال روزانه ثابت با انتظارات واضح و زمانبندی مشخص برای فعالیتها، استراحت و بازی، حس امنیت و پیشبینیپذیری را تقویت میکند. وجود گوشههای آرامش یا فضاهای امن در مواقع اضطراب شدید ضروری است.
- ابزارهای حسی و تقسیم وظایف: جمعآوری یک جعبه ابزار حسی (مانند توپهای ضد استرس، مهرههای آب جادویی) میتواند واکنشهای حسی کودک را تعدیل کرده و اضطراب را کاهش دهد. همچنین، مفاهیم پیچیده و وظایف را باید به مراحل سادهتر و قابل مدیریت تقسیم کرد تا کودک دچار سردرگمی نشود.
- انتقالهای تدریجی و زمانهای استراحت: در زمان دگرگونیها و انتقال از محیطی به محیط دیگر یا از فعالیتی به فعالیت دیگر، کودک را حمایت کنید و از یک ساعت تصویری یا هشدار کلامی قبل از انتقال استفاده کنید. همچنین زمانهای استراحت (مانند پیادهروی یا کشش بدن) در میان فعالیتها میتواند بازدهی را افزایش دهد.
- جایگزینهای نوشتاری: از آنجایی که نوشتن میتواند برای این دانشآموزان بسیار مشکل باشد، میتوان اجازه استفاده از کامپیوتر یا تایپ را به عنوان جایگزین داد تا مانع از بروز ناکامی در درس خواندن کودکان اوتیسم شود.
نقش حیاتی خانواده و حمایت محیطی در فرآیند درمان
نقش خانواده در توانمندسازی کودکان اوتیسم، به ویژه در مواجهه با اختلال یادگیری، حیاتی و غیرقابل انکار است. والدین موفق در فرآیند توانمندسازی، ویژگیها و اقدامات خاصی را از خود نشان دادهاند که نه تنها به بهبود وضعیت کودک کمک میکند، بلکه کیفیت زندگی کل خانواده را نیز ارتقا میبخشد. حمایت محیطی و درک صحیح از نیازهای کودک در خانه، پایه و اساس هر برنامه درمانی است.
مشارکت فعال و آگاهانه والدین، کلید اصلی دستیابی به نتایج مطلوب در درمان اختلال یادگیری در کودکان اوتیسم است.
پذیرش و رویکرد واقعگرایانه
پذیرش شرایط کودک به جای انکار یا سرزنش، نخستین گام در مسیر توانمندسازی است. والدین باید واقعبینانه به تواناییها و چالشهای فرزند خود نگاه کرده و به جای تمرکز بر “درمان بیماری اوتیسم چیست و چگونه درمان میشود” به معنای ریشهکن کردن آن، بر یادگیری مهارتها و بهبود عملکرد تمرکز کنند. این پذیرش، بستری امن برای رشد و پیشرفت کودک فراهم میکند. اگر در مورد ارزیابی فرزندتان سوال دارید، به ارجاع به سنجش تخصصی مراجعه کنید.
مشارکت فعال در درمان و آموزش والدین
والدین با یادگیری تکنیکها از درمانگر و اجرای مستمر تمرینها در محیط خانه (مداخلات والد-محور)، به نتایج بلندمدت بهتری دست مییابند. آموزش والدین (Parent Education) در مورد مهارتهای تربیتی، مدیریت رفتار و تعامل مؤثر با مراکز درمانی، آنها را به شرکای فعال و آگاه در فرآیند آموزش کودکان اوتیسم تبدیل میکند. این رویکرد “کار درمانی در منزل” میتواند تأثیر بسزایی در پیشرفت داشته باشد.
تقویت استقلال و ایجاد محیط حمایتی
آموزش مهارتهای زندگی روزمره (مانند لباس پوشیدن، غذا خوردن، بهداشت شخصی) به افزایش عزتنفس و کاهش وابستگی کودک کمک میکند. همچنین، تمرکز بر همدلی و تنظیم عاطفی در خانواده، فضایی امن برای ابراز احساسات ایجاد میکند. حمایت از سلامت روان والدین که اغلب با اضطراب و افسردگی روبرو هستند، اثر مثبت بر کل خانواده و در نهایت بر وضعیت کودکان اوتیسم دارد.
کلینیکت: راهکاری نوین برای توانبخشی در محیط امن خانه
در مسیر پرچالش درمان اختلال یادگیری در کودکان اوتیسم، دسترسی به خدمات تخصصی و با کیفیت، بدون تحمیل استرس و دغدغههای اضافی، از اهمیت ویژهای برخوردار است. مجموعه توانبخشی کلینیکت بر یک اصل اساسی متمرکز است: «حس خوب درمان در محیط امن خانه!» این فلسفه، هسته اصلی فعالیتهای ما در ارائه خدمات توانبخشی و درمانی تخصصی در منزل در تهران را تشکیل میدهد.
فلسفه کلینیکت این نیست که صرفاً خدمات درمانی را ارائه دهد، بلکه با حذف تمام چالشها و نگرانیهای مرتبط با رفتوآمد به کلینیک، نظیر ترافیک و جابجایی دشوار، کیفیت زندگی بیمار و خانواده او را بهبود بخشد. ما بر این باوریم که محیط خانه، آرامشبخشترین و بهترین مکان برای بازیابی و یادگیری کودکان اوتیسم است.
ارزش پیشنهادی ما صرفاً گفتاردرمانی یا فیزیوتراپی نیست، بلکه دسترسی آسان، باکیفیت و بدون استرس به تخصص درمانی است. علاوه بر خدمات در منزل، کلینیکت یک کلینیک حضوری نیز در غرب تهران دارد و خدمات گفتاردرمانی در منزل را نیز برای دسترسی بیشتر عزیزان ارائه میدهد. برای اطلاع از هزینه و شرایط این خدمات میتوانید به صفحه هزینه گفتار درمانی در منزل مراجعه کنید. اگر میخواهید بدانید آیا کودکان اوتیسم میتوانند حرف بزنند، میتوانید مقاله آیا کودکان اوتیسم حرف میزنند را مطالعه کنید.
نتیجهگیری
اختلال یادگیری در کودکان اوتیسم یک چالش شایع و پیچیده است که نیازمند توجه و مداخلات تخصصی و طولانیمدت است. تشخیص زودهنگام و درمان به موقع، از جمله رویکردهای نوین مانند لورتا نوروفیدبک، در کنار روشهای اثباتشدهای همچون ABA و TEACCH، بهترین راهکار برای بهبود شرایط و توانمندسازی کودکان اوتیسم است. ترکیب این روشها با استفاده از ابزارهای بصری و راهبردهای یادگیری چندحسی، میتواند به بهبود عملکرد مغز و تسهیل یادگیری مهارتهای جدید در این کودکان کمک کند. نقش حیاتی خانواده در پذیرش، مشارکت فعال و ایجاد محیطی حمایتی، مکمل این مداخلات تخصصی است. توانمندسازی کودکان اوتیسم به معنای فراهم کردن فرصتها و ابزارهایی است که به این کودکان کمک کند تا مهارتهای لازم برای زندگی مستقلتر و موفقتر را یاد بگیرند، چه در محیط خانه و چه با استفاده از خدمات تخصصی مانند آنچه کلینیکت ارائه میدهد.
